deze kerststal heeft me ooit bloed,zweet en tranen gekost

 

gratis en voor niets

FREE PORN!!

interview door een fan

Poppentheater voor de bejaarden in de lift

Gijs Brans, een student journalistiek aan de KHM, verdient wat extra zakgeld bij op een originele manier. Hij brengt elke week de poppen letterlijk aan het dansen met het gezelschap Houtekop uit Leuven.

Gijs speelt elke week poppenkast om wat bij te verdienen. Hij begon ermee toen ze hem vroegen om het gezelschap te vergezellen. Hij volgde niet echt een speciale opleiding. Om te beginnen ging hij een aantal keren mee en leerde van de andere spelers hoe de verschillende bewegingen van de poppen gebeurden. Dat was echter slechts een korte periode en na enkele keren geoefend te hebben, werd hij eigenlijk meteen voor de leeuwen geworpen. ‘’Ik ben er gewoon ingerold’’, vertelt hij. ‘’Mijn oudere zus had vroeger wel theater gestudeerd, en ook dat interesseerde me wel. Het was een natuurlijke evolutie.’’

Peter Pan

Het begon natuurlijk allemaal eigenlijk al in z’n kindertijd. ‘’Voorstellingen als peter pan enzo, daar ben ik als kleine rakker zelf nog naar gaan kijken !’’, gaat Gijs enthousiast verder. Hoewel hij er niet echt een doetje uitziet, vindt Gijs het toch nog steeds geweldig om elke week voorstellingen te zien. Ook roodkapje was een heel beklijvende voorstelling voor hem, die tot op de dag van vandaag nog steeds op zijn netvlies staat gebrand. De wolf waar hij als kind enorm veel schrik van had, doet nu nog steeds dienst. ‘’Nu is het mijn beurt om de kindertjes bang te maken en dat is toch wel een vreemd gevoel’’; lacht hij. ‘’Mensen zeggen me weleens dat ik aan het Peter-Pan-syndroom lijdt.’’

Kinderachtig ?

Theater Houtekop verzorgt tegenwoordig ook voorstellingen voor bejaarden. Dat is allemaal begonnen met de voorstelling ‘’De Toverfluit’’, een bewerking van de gelijknamige opera van Mozart. Daarmee had theater houtenkop heel veel succes bij de bejaarden en bij uitbreiding werd besloten om een stuk te maken dat helemaal op maat is geschreven van de ouderen, dat ‘’Olé José’’ heet. ‘’Daar zitten veel liedjes in die de mensen zullen herkennen van vroeger’’, legt Gijs uit. ‘’De ouderen vinden dat erg fijn want dan kunnen ze wat meezingen… in hoeverre dat nog mogelijk is’’. Gijs vindt niet dat het poppentheater een kinderachtige boel is. ‘’Hoewel, misschien wel’’, antwoordt hij. ‘’Maar is alles in het leven eigenlijk niet een beetje kinderachtig dan ?’’.

nadat ik een vermaning kreeg van de conducteur...

 

Mens en boom (vervolg van vervolg)

Er was immers een generatie ontstaan die dacht dat er boommensen of mensbomen waren die zowel mens als boom lijken te zijn, maar beweren dat ze mens zijn. Men veronderstelde wel dat deze ietwat vreemde dier- of plantensoort ernstig met uitsterven was bedreigd. Voor zover men wist was er ook nergens ter wereld melding gemaakt van een ander exemplaar. Dat maakte dat hij over het algemeen met respect behandeld werd en dat aangeschoten cafégangers steeds een andere boom kozen om hun kraantje open te draaien. Alleen de oudere mensen die de boom nog gekend hadden zonder zijn bewoner, wisten hoe de vork werkelijk aan de steel zat.(Lees: de man aan de boom) Maar u weet natuurlijk hoe het onze oudere medemens vergaat. Op een mooie dag zit de mot in hun verstand en zeiken ze de hele vloer onder. Het is niet meer dan een bende stramme en hopeloos dementerende bejaarden die niet eens in staat zijn om een boom van een Leuvense stoof te onderscheiden. Niet moeilijk dus dat aan hun verhaal nogal weinig belang werd gehecht.
Op die manier werd de fabel van den boommens jarenlang in stand gehouden... Tot op de dag dat het jarenlange dieet van blaren, schors en dauwdruppels niet alleen de man zijn gezondheid, maar ook dat van de boom begon te ondermijnen. De kaalslag van zijn kruin en het feit dat hij zowat helemaal gevild was, maakte dat het houten scharminkel langzaam maar zeker begon te sterven. Nochtans hadden natuuractivisten, het gemeentebestuur meermaals gewezen op deze gevaarlijke symbiose tussen fauna en flora. "De kans is zeker niet onbestaande dat deze twee elementen die zich in één en hetzelfde organisme verenigd hebben, elkaars ondergang betekenen!" zo opperde de groene activist Kris C. die zijn brood eigenlijk verdiende als receptionist in een malafide hotel. Het gemeentebestuur beweerde dan weer dat de mensboom onmisbaar was en dat hij een belangrijke toeristische aderlating zou betekenen indien hij zou verdwijnen. Was het misschien niet zo dat mensen zich van heinde en ver kwamen vergapen aan het vreemde fenomeen? Had de plaatselijk horeca geen menukaart die volledig op de mensboom was afgestemd? Rezen restaurants niet als paddestoelen uit de grond? Restaurants met namen als: Den Boom Van Een Vent, Den Boomspreker, De Half-Boom, De Half-Mens, of de Halve- Gare? (Deze laatste ging wel vrij snel failliet vanwege de nogal toepasselijke maar weinig gesmaakte bereiding van hun gerechten) In ieder geval, het gemeentebestuur had toch ook wel goede argumenten! Men was in een langdurige impasse terechtgekomen toen het probleem plots zichzelf oploste...

WORDT ANDERMAAL VERVOLGD!

de tijd van de smaakvolle kerstverlichting is weer aangebroken!