Saturday, April 30, 2005

barbeque

Beste buren, het barbequeseizoen is weer aangebroken. Maar hebt u al voorgesteld uit welke richting de wind komt en hoe hard het waait? Voor je buurman is het immers niet prettig om de hele middag of avond te moeten meegenieten van de hinderende rook. En kan de muziek werkelijk niet wat stiller?

Tuesday, April 26, 2005

de rechterflank

Op een avond reed Clarence Seedorf met zijn knalrode ferrari door de Milanese straten. Vreemd toch, dacht Clarence. Had de trainer tijdens de rust niet verteld dat de ruimte op de rechterflank lag? Fout dunkt mij zo! De ruimte had helemaal niet op de rechterflank gelegen. De woorden van de trainer indachtig had Clarence voortdurend de rechterflank opgezocht. Voor zover hij zich herinnerde kwam hij er de ene tegenstander na de andere tegen. Gelukkig had Clarence een meer dan behoorlijke dribbel in de voeten. Daarmee kon hij de Milanese aanhang best wel bekoren en hij laveerde gracieus langs de trainer die weeral riep dat hij de ruimte moest gebruiken. Dat vond Clarence wel een beetje raar. Gebruikte hij dan niet de rechterflank? Hij stond er toen nog niet zo bij stil, maar nu kwam hij tot het volle besef dat de trainer een waardeloze zak zonder branie was."Dat weet niet eens waar de ruimte ligt,"vloekte Clarence nu luidop. Het was laat en enkele schijnbaar overenthousiaste tiffosi wilden zich met hun alfa romeo aan zijn knalrode ferrrari meten. Toen hij de volgende ochtend in het ziekenhuis ontwaakte wist hij één ding zeker: Die tiffosi waren vast ploegmaten. Anders hadden ze nooit gebruik gemaakt van de rechterflank.

Wednesday, April 20, 2005


Nice blog! (Written by the pope, cooperator of the old pope) Posted by Hello

Monday, April 18, 2005

uw aandacht aub

Wie kent er niet het verhaal van Gert garnaal? U weet wel, het beroemde verhaal over de lelijke krab die zijn lelijke scharen van zich wist af te schudden en veranderde in een prachtige, grijze noordzeegarnaal. Wel, eerlijkheidshalve zag Gert zich genoodzaakt om enkele misverstanden definitief uit de wereld te helpen. Via email heeft hij mij deze morgen laten weten dat Kurt Cobain eigenlijk nooit betrokken is geweest in zijn verhaal. Ook het akkefietje met de Oostendse visserboer was enkel een verzinsel om niet te moeten zeggen dat hij met zijn vrienden fameus in het sop had gehangen. Zijn scharen zouden na verloop van tijd zijn teruggegroeid. Helaas wel op zijn rug, hetgeen zijn knippen van de teennagels allesbehalve vergemakkelijkt. Gert laat tevens weten dat dit alles geen domper mag zijn op uw feestvreugde. Er zou vooralsnog geen sprake zijn van een herdruk...

Sunday, April 17, 2005


kat aangevallen door konijn, kat blaast aftocht Posted by Hello

woord van de dag

muckefuck (Duits voor slappe koffie)

Saturday, April 16, 2005

een gruweldag

er is mij iets vreemds overkomen. Toen ik gisterenavond met het gezin rond de open haard was gaan zitten en al pijprokend uit de grote Van Dale voorlas, gebeurde er iets dat de unieke sfeer op deze warme zomeravond abrupt zou doorbreken. "Vaandeldrager" had ik net uitgesproken toen de spanning rondom mij haast ondraaglijk werd. Even nam ik de tijd om weer wat rode libanon in mijn pijp te stoppen en kuchte alvorens naar het woord"vaandelen" over te gaan. Zover kwam het echter niet meer. Mijn kuchje klonk nog door in de oorverdovende stilte die in de kamer hing, wanneer een luid gekraak zelfs de stilte overstemde. Een man kwam zo onverhoeds met de deur in huis vallen dat mijn vrouw het gevaar niet meer kon ontwijken. De man, die de val dankzij mijn vrouw had overleefd, kwam langzaam overeind terwijl hij het stof van zijn mouwen sloeg."Excuseer", sprak ik licht geprikkeld."U vergat te bellen," en ik maakte aanstalte om de man weer buiten te laten. Zonder mijn ogen van de bruuske inbreker te houden, poogde ik de deur te openen en donderde bijna naar buiten toen bleek dat de klink verdwenen was. Meer nog, op de plek waar de deur altijd in haar hengsels had gehangen, was er enkel nog een tochtig gat waardoor ik de buurman een vreemde dans zag uitvoeren met een loslopend zwijn. Verbaas krabde ikmezelf achter de oren (en vond eindelijk het verloren gewaande stukje pims) ."U mankeert een deur" merkte de indringer wat plagerig op."Ho maar, daar weet u vast meer van,"probeerde ik gevat te antwoorden."Of is dat misschien mijn deur niet waarmee u mijn vrouw de dood injoeg?"De man haalde verveeld zijn schouders op."En wat dan nog? U weet evengoed als ik dat uw deur versleten was. Hetgeen trouwens ook geldt voor uw vrouw. God hebbe haar ziel."Ik voelde hoe mijn bloed begon te koken."Wanneer mijn deur, mijn vrouw, mijn tuinhuis of kaasschaaf aan vernieuwing toe zijn, zal ik zelf wel de nodige maatregelen treffen, u jaagt mij en de kinderen de stuipen op het lijf!"verweerde ik mij kranig. De kleine Koenraad bleef ondertussen ontroostbaar."Vertelt u me trouwens eens hoe u zich ongemerkt onze deur kan toeëigenen alvorens u zich onaangekondigd en met bruut geweld door het dak stort?"Ondertussen liet ik mijn blik langs de twee nieuwe gaten glijden die ons huis als twee immense kijkgaten doorboorden."Ach, uw dak."sprak de vreemdeling nu."Dan hadden we het nog niet eens over je dak. Vroeg of laat kreeg je toch de hele zoldering op je kop.
De woonkamer had zich nu in een rode waas gehuld en ziedend greep ik naar de kristallen vaas die naast me op de kast stond."Zo. Eindelijk neemt u zelf het heft in handen,"sprak de man van tussen de scherven. De rode waas had zich nu samengetrokken tot een donkerrode plek die uitliep op het voorhoofd van de man."Dan zit mijn taak erop, ik wens u nog een prettige dag verder!"Daarop greep ik Koenraad bij de kraag om hem met één welgemikte slag tegen de muur, vakkundig om zeep te helpen."Waar is dat andere rotkind?!"brieste ik en lurkte aan mijn pijp. Mja, ik had nog wel een plannetje...Ik liet een spoor van benzine achter dat via het open gat waar ooit de deur stond, naar buiten leidde."De fik erin!"grinnikte ik en zag hoe de vlammen het huis langzaam verteerden. Ik dacht:"Eigenlijk een beste kerel die man. Wat fanatiek, wat radicaal, maar toch een geschenk uit de hemel. Om het af te leren scheet ik nog even de brievenbusvol en viel voldaan op de oprit in slaap. Wat een heerlijke dag!

Wednesday, April 13, 2005

Wijgmaal moet wachten (of de drie w's)

Het was een winderige woensdag in Werchter. Een dag van wauwelende wiskundeleraars en wollig woordgebruik. Wie of wat? vroeg walter zich af terwijl hij de weëe geur van werkloze en wufte wegwachters gewaar werd. Waarom? Werktuigkundig was er niks meer wat Walter wensen kon.Van woede ging hij witwassen in de woekerende woeling van het water. Een witvis at witbrood met witte kaas, een witpuntradijs werd witrood toen een witharige walibi zijn wijze waarschuwing in de wind sloeg."Waar zijn de wijven?" wilde Walter weten en hij wenkte wulpse Wilma en warrige Wendy met haar welgevormde watten. De werksfeer had zijn welgemoedheid immers wat doen wegtrekken. Hij nam Willy's wegkompas en maakte dat hij weg kwam.

Tuesday, April 12, 2005

zoek de Kirgizische huurmoordenaar

blablablablablablablamblablablablablabla
blablablablablablablablablablablablablabla
blablablablablablablablablablablablablabla

Saturday, April 09, 2005

zoek de hond

blablablablablablablablafblablablablablablabla
blablablablablablablablablablablablablablablabla
blablalablabalablablablablablablablablablablabla

Thursday, April 07, 2005

Pablo Juanito

Pablo Juanito was een bejaarde appelsienkweker uit het Spaanse binnenland.
Als jonge snaak had hij meegevochten in de burgeroorlog die niet alleen het land, maar ook zijn hart verscheurde. Hij had de grootste bewondering voor zijn leider Franco en zwoer voor hem te sterven. Zover kwam het echter niet aangezien Franc en co als overwinnaar uit de oorlog kwamen. Pablo werd gedecoreerd voor zijn heldhaftige participatie in de strijd die te veel Spaanse levens had geëist. Waarschijnlijk was hij zelfs de rechterhand van Franco kunnen worden als hij niet dat ene kleine gebrek vertoonde. Naast het feit dat Pablo na het eten van pruimen behoorlijk chagrijnig kon worden, ging hij ook door het leven met zeven linkervoeten. De achtste had hij bij een zwaar vuurgevecht op het slagveld achtergelaten. Hoewel hij met zijn imposante tros voeten heel wat vijanden de daver op het lijf had gejaagd, kon hij er bij anderen niet zo veel respect mee afdwingen. Ooit had hij op het punt gestaan om de grote Adolf H. de hand te schudden. Toen deze zijn wildgroei aan voeten aanschouwde, weigerde hij Pablo's hand met de volgende kwetsende opmerking: "Wass? Wie heeft diesen achtpikkel hier gestellt? Ein Tier heeft er maar vier. Eine Jude zelfs maar twee. Weg!" Het kwam hard aan voor Pablo. Hij verdween na deze onverkwikkelijke woorden in de marginaliteit waardoor hij uiteindelijk in een diepe depressie vergleed. Ook zijn grote held Franco had hem nu onverbiddelijk de rug toegekeerd. Hij was immers een vazal van Adolf H. in die dagen.
Voor de eerste keer in zijn leven stond Pablo stil bij zijn eigen voeten. "Een voetje meer of minder, daar komt het nu niet op aan", had zijn moeder toch altijd gezegd?
Wel ja, eentje of misschien zelfs twee ... Maar zes voeten meer? Dat vond Pablo toch wel van het goede te veel. En dan had hij nog het geluk dat ze er één hadden weggeschoten.
Nu had hij tenminste een even aantal voeten. Dat valt niet zo op. Vroeger had hij er duidelijk eentje op overschot. Of eentje te weinig, daar was hij nog niet helemaal uit.
"Caramba!" riep hij dan ongedurig. Of "Olé!" Hij voelde zich een echte Spanjaard en als Spanjaard betaamt het nu éénmaal om deze echte Spaanse woorden uit te spreken. Nu hij in de herfst van zijn leven was, dacht Pablo voortdurend aan zijn voeten. Zijn vrouw was al enkele jaren dood.
De alles doordringende geur van zweetvoeten had haar longen verziekt. Op het laatst van haar leven lag ze reutelend op bed terwijl haar piepende longen donkergroene luchtbellen naar buiten stuwden. Pablo Juanito had veel zwarte sneeuw gezien. Dat wel ... Maar appelsienen kweken kon hij als de beste.

Tuesday, April 05, 2005


het leven in het hooi is niet altijd vanzelfsprekend 5 Posted by Hello

Saturday, April 02, 2005

eindstand voetbalseizoen 1930 - 1931

1) R.Antwerp FC
17-6-3
77-39
37
2) RFC Malinois
16-2-8
71-39
34
3) Berchem Sport
14-7-5
51-37
33
4) R.Beerschot AC
14-7-5
56-46
33
5) RFC Brugeois
13-10-3
55-45
29
6) Daring CB SOC.R
12-10-4
45-41
28
7) R.CS Brugeois
12-12-2
52-38
26
8) K.Liersche SK
11-13-2
57-61
24
9) R.Standard CL
9-12-5
45-66
23
10) RC Malines SOC. R
11-14-1
51-59
23
11) Tubantia AFC
7-12-7
40-64
21
12) Union ST GILLOISE
8-15-3
49-63
19
13) R FC Montegnée
8-15-3
51-90
19
14) SC Anderlechtois
3-14-9
45-57
Free Website Counter
Free Web Site Countertml> <