revolutie

Al ijsberend door de woonkamer schoot het door me heen: Lang leve de revolutie!
Daarop riep ik de onafhankelijkheid uit van mezelf. Mijn vrouw, het symbool van jarenlange onderdrukking werd dus ook zonder pardon onthoofd. Terwijl ik het bloed van de vloer opdweilde, dacht ik aan de mooie jaren die mezelf te wachten stonden.
Ik schonk mezelf wat chocolademelk uit en hief het glas op de kersverse democratie.
Het volk had dit tenslotte wel verdiend!